Zwyczaje i tradycja zimą

Zwłaszcza gdy dni są krótkie, a noce długie, gdy jest przenikliwie zimno, a ludzie żyją z zapasów, które mozolnie wypracowali w ciągu ostatniego roku, zwyczaje pomagają rozwiać obawy przed nieubłaganą zimą i wzmocnić nadzieję na rychłe nadejście wiosny . Typowe zwyczaje zimowe opierają się zatem głównie na wypędzeniu zimy i przywołaniu wiosny. Złe duchy mają zostać wypędzone, a szczęście i błogosławieństwa mają zostać przyciągnięte. Ponadto popularne są również wyrocznie. Prognozy na nadchodzący rok można zwykle stawiać tylko w określone dni i mają one na celu dostarczenie informacji o zbliżających się ślubach, narodzinach, zgonach i sukcesach żniwnych.

Ciężkie noce są uważane za szczególnie ważne. W te pozornie magiczne noce dzieją się różne dziwne rzeczy. Bydło w oborze może nagle mówić, a ludzie nie tylko mają możliwość zajrzenia w przyszłość, ale także odpędzania złych duchów i przyciągania szczęścia poprzez odprawianie określonych rytuałów. Następujące noce liczą się jako ciężkie noce:

Perchten występują głównie w Alpach i dzielą się na dobre piękne Perchten i złe Schiechperchten. Pochodzenia Perchten nie da się już dziś jednoznacznie wyjaśnić, ale najprawdopodobniej sięga ono czasów pogańskich. Perchteny występują w grupach - tzw. Passen. Podczas gdy biegi Krampus tradycyjnie odbywają się przed Bożym Narodzeniem, biegi Perchten tradycyjnie odbywają się tylko między Wigilią a Trzech Króli.

Podczas gdy Schönperchten zwykle ubrani są we wspaniałe i kolorowe kostiumy, Schiechperchten od razu zwracają uwagę swoimi strojami, które z pewnością przerażają osoby postronne. Często noszą kudłate futra i artystycznie rzeźbione drewniane maski - tzw. larwy - które swoimi rogami przypominają diabelskie grymasy. Pelzperchten, zwany Bärigln, można znaleźć na przykład w Altaussee.

Zarówno Schön-, jak i Schiechperchten noszą dzwonki, którymi dzwonią podczas swoich biegów.

Perchten występują podczas trudnych nocy. Ich zadaniem jest w nich pilnowanie przepisów obowiązujących na te noce. Schönperchten wypędzają Schiechperchten, a wraz z nimi zimę. Przynoszą błogosławieństwo i szczęście na Nowy Rok.

Karnawał to jeden z najstarszych zwyczajów. Jej początki sięgają czasów celtyckich. Zwyczaje karnawałowe tradycyjnie oznaczają koniec zwyczajów zimowych. Podobnie jak inne tego typu zwyczaje, mają one na celu wypędzenie złych duchów zimy i przyciągnięcie dobrych duchów światła, które obiecują płodność i obfite plony. Odbywa się to na różne sposoby w zależności od miejscowości. W szczególności Salzkammergut obfituje w zwyczaje karnawałowe, które nadal są kultywowane z dużym zaangażowaniem.

Ta legendarna parada karnawałowa znana jest daleko poza granicami miasta Ebensee i w 2011 roku została wpisana na Listę niematerialnego światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Tradycyjnie ta parada odbywa się co roku w ostatni poniedziałek. Od godziny 15:00 karnawałowi głupcy, znani jako „Ftzen”, udają się do centrum miasta Ebensee, a następnie bawią się do późnych godzin nocnych w miejskich karczmach.

Typowe dla uczestników Fetzenzug są ich ubrania i misternie rzeźbione drewniane maski.

Perkusistki Ausseer są w Ausseerland zarówno w ostatni poniedziałek, jak i ostatni wtorek. Wbrew nazwie nie są to kobiety, lecz mężczyźni. Noszą tradycyjne damskie koszule nocne i poruszają się po wioskach. Wydają ogłuszający dźwięk bębnami i trąbkami, aby odpędzić zimę.

W ostatni poniedziałek melodia marsza karnawałowego z Aussee towarzyszy bębniarzom podczas ich parady. Jest to charakterystyczne dla 5. sezonu w Ausseerland i dlatego można je usłyszeć przez cały czas.

Ausseer Flinserln to osobliwe postacie symbolizujące wiosnę. Co roku w Tłusty Czwartek od godziny 14.00 paraduje przed niezliczonymi widzami od gospody Blaue Traube po Kurhausplatz. Chroni ich tzw. Zacherln. Pod koniec procesji rozpuszcza się, a Flinserlowie zostają otoczeni przez miejscowe dzieci. Następnie dzieci wypowiadają serdeczne powiedzenia Flinserla i są nagradzane słodyczami. I tutaj również Zacherlowie pilnują, aby nikt nie odebrał dzieciom słodyczy.

Podobnie jak w przypadku wielu innych podobnych parad, pierwszą rzeczą, która rzuca się w oczy, są wspaniałe i niepowtarzalne szaty uczestników. Flinserlowie noszą bogato zdobione i haftowane stroje z naturalnego lnu. Oprócz ornamentów i rombów można na nich znaleźć również przedstawienia figuralne, takie jak słynna głowa Maura. Pochodzi z Wenecji i zgodnie z tradycją trafiła do Bad Aussee dzięki handlowi solą. Szaty wzięły swoją nazwę od cekinów zwanych Flinserl, którymi są haftowane w nadmiarze. W sumie jest około 100 tych wspaniałych szat, z których każda wymaga około 500 godzin pracy.

Postacie, zwane Pless, symbolizują zimę i co roku toczą bitwę z dziećmi z wiosek Aussee. Paradują po wioskach, owinięci w wyściełane białe szaty, ścigani i rzucani śnieżkami przez głównie młodych mężczyzn. Pszczynie założyli sobie na głowy ul, aw rękach dzierżą patyk zakończony szmatą. W ten sposób próbują bronić się przed rzucaniem przez dzieci śnieżkami. Pod koniec parady oczywiście wygrywają, a zima zostaje pokonana.

Jarmark ten tradycyjnie odbywa się w Tłusty Czwartek od XVIII wieku i został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Oprócz samego Kirtagu z trybunami, Rudensingen jest atrakcją samą w sobie. Różne zespoły, które przyjechały z całej Górnej Austrii, wykonują piosenki i tańce w ramach konkursu muzycznego. Komentowane są w nich bieżące wydarzenia polityczne, często w żartobliwy i serdeczny sposób, a także krytykowana władza.

Środa Popielcowa to nie tylko pierwszy dzień Wielkiego Postu, ale także najsurowszy dzień postu w roku kościelnym, obok Wielkiego Piątku. Podczas gdy Środa Popielcowa jest tradycyjnie obchodzona chodzeniem do kościoła i układaniem krzyża z popiołu, w Ebensee jest ona nadal w całości poświęcona karnawałowi. Tam w tym dniu karnawał jest symbolicznie znoszony do grobu i palony w postaci ubranej w łachmany postaci wyższej od człowieka. Po tej postaci następuje kondukt pogrzebowy, który po spaleniu myje jego sakiewki, które są teraz puste z powodu wydarzeń karnawałowych, nad brzegiem Traun. Następnie odbywa się uczta śledziowa.

Podczas Wielkiego Postu przygotowywane i spożywane są tradycyjne potrawy postne. W tym czasie tak zwani Beugerlowie są szczególnie popularni w Traunviertel. To ciasto drożdżowe, które najpierw gotuje się w osolonej wodzie, a następnie piecze. Zgodnie ze zwyczajem saszetki w kształcie pierścienia są dzielone na dwie części przed spożyciem. Wynika to z faktu, że w dawnych czasach kilka osób musiało dzielić Beugerla.

Liebstatt Sunday przypada na czwartą niedzielę Wielkiego Postu. Zostało założone w Gmunden w XVII wieku i rozprzestrzeniło się stamtąd w całym regionie Salzkammergut.

W dawnych czasach zamożni członkowie Bractwa Bożego Ciała zapraszali uboższych współobywateli na posiłek, który serwowali w Niedzielę Miłości. Dziś ludzie spotykają się w tę niedzielę po pójściu do kościoła na ratuszowy plac i obdarowują się piernikowymi sercami, które są ozdobione miłymi lub niejednoznacznymi powiedzonkami. Szczególnie zaangażowane są w to stowarzyszenia strojów ludowych, które w Gmunden rozdają nie tylko piernikowe serca, ale także – zgodnie z pierwotnym duchem imprezy – zupę chlebową.